از مجموع مساحت استان حدود 12559 هزار هکتار دارای پوشش گیاهی اعم از مرتع ،جنگل و بیشه زار را شامل می شودکه حدود 67 درصد استان را شامل می شود.

پوشش جنگلی استان با 860 هزار هکتار مساحت در قالب 8 جامعه و 24 تیپ جنگلی طبقه بندی می شود.

از 8 جامعه جنگلی جامعه تاغ با 46درصدفجامعه داز با 14.3 درصد و بادام وپسته با 12.1 درصد و جامعه گز با 12درصد جوامع عمده جنگلی استان را تشکیل می دهد.

در زمینه مرتع حدود 200 تیپ شناسایی شده که در 29 نوع گونه عمده و 8 خانواده مهم طبقه بندی شده و عرصه ای معادل 11700 هزار هکتار از استان را تحت پوشش قرار داده است.

نظر پوشش گیاهی استان به دو ناحیه رویشی خلیج عمانی و ایران و تورانی قابل تفکیک است .

الف – ناحیه رویشی ایران و تورانی :

این ناحیه شهرستانهای زابل ، زهک ،هیرمند زاهدان ، خاش و بخشی از سراوان –سوران وزابلی را فرا گرفته و گونه های جنگلی شاخص آن عبارتند از : بنه ، بادام کوهی ، تاغ ، گز ،اسکنبیل و گونه های دیگری همچون زیتون وحشی ، ارژن ، انجیر ، پده ، سنجد ، بادامک و...

ب – ناحیه رویشی خلیج و عمانی :

این ناحیه رویشی شامل شهرستانهای چابهار ، کنارک ، سرباز ، نیکشهر ، ایرانشهرودلگان بوده و از جهت پوشش گیاهی دارای تنوع و غنای بیشتری می باشد .

مهمترین گونه های جنگلی که اکثراً تشکیل جامعه داده اند عبارتند از :

کهور ایرانی ، کلیر ، چگرد ، پیر ، توج ، کنار ، استبرق ، کهور پاکستانی ،داز و گونه های بسیار حائز اهمیت همچون گز روغن ، حرا و چش کنار،انار شیطان و............

عمده مناطق جنگلی این ناحیه شامل جنگلهای چش و کهور ایرانی دشتیاری ، باهوکلات و زر آباد شهرستان چابهار و جنگلهای کهور ایرانی و کنار شهرستان ایرانشهر ، همچنین جنگلهای گز روغن درنیکشهرکه در بعضی نقاط موجب محو کامل آن گردیده و آنچه که هم اکنون بصورت تنک و پراکنده دیده می شود بازمانده جنگلهای انبوه گذشته می باشد که بدلیل عوامل اقلیمی ، خشکسالی های متوالی و فشارهای ناشی از فعالیت انسانها بدین شکل در آمده اند .